Mam tę moc, czyli Porcelanowe Aniołki

Porcelanowe Aniołki 

Depresja

Stereotypy 

Bezsilność

I...

Motywacja

Wszystko zaczęło się od dziewczyny, która zachorowała na depresję. Wiele narastających problemów wygrało. Była w słabym stanie psychicznym... Trafiła na oddział psychiatrii. Poznała wielu ciekawych ludzi. Postanowiła pomóc innym. Chciała, żeby ludzie dowiedzieli się, co to jest depresja i jak z nią walczyć. To inni stali się jej motywacją do działania. Choroba niestety nie przeminęła tak szybko. Raz jest lepiej, raz gorzej. Terapie, leczenia. Jest cel! 

O czym mówię?  

 Depresja to długotrwałe obniżenie nastroju - tak w dużym skrócie. Problemy ze snem, brak apetytu, myśli samobójcze, "ucieczka" do internetu,  nagła niechęć do rzeczy, które wcześniej sprawiały nam przyjemność... To parę objawów tej choroby. Sęk w tym, że można świetnie ukrywać uczucia, emocje. Wychodząc do pracy czy szkoły zakładasz "idealny uśmiech", śmiejesz się, zapominasz. Po całym dniu wracasz do domu wszystko wygląda inaczej - możesz przestać udawać, jesteś zmęczony tą radością... 

Najmłodsze dziecko, u którego zdiagnozowano depresję miało dwa lata. Dwa lata. Dziecko, które zaczęło chodzić i ledwo mówi, może być chore. Oczywiście diagnoza u dzieci jest trudniejsza niż u dorosłych. Depresja nie wybiera - nie istnieje coś takiego, jak depresja dziecięca. Nieważne, ile masz lat.

Przyczyny 

Zazwyczaj bierze się pod uwagę trzy czynniki: biologiczne, psychologiczne i środowiskowe.
 Czynniki biologiczne
  Depresję można "odziedziczyć" poprzez wymianę genów. Gdy ktoś w rodzinie choruje na tą chorobę, istnieje prawdopodobieństwo, że dziecko również może zachorować.

Czynniki psychologiczne

 Wiele zależy od psychiki, charakteru. Będąc bardzo delikatnym i wrażliwym zwiększa się ryzyko zachorowania na depresję.

 Czynniki środowiskowe 

Jednym słowem - wychowanie. Doświadczanie przemocy fizycznej lub seksualnej, strata bliskiej osoby - przy traumatycznych przeżyciach może pojawić się depresja.

 Przestań narzekać, inni mają gorzej i sobie radzą.

Często osoby z którymi dzieje się coś nie tak, zauważają to. Oni naprawdę chcą się cieszyć. Wszystkim, po prostu życiem. Desperacko szukają powodów do szczęścia, bo tego wymaga otoczenie. Najgorsze jest w tym to, że nie potrafią ich znaleźć. Nagle stają się pesymistami, widzą świat w czarnych barwach i nie potrafią sobie z tym poradzić. Pytając: "co sprawia ci radość?" "na co masz ochotę?" nie licz na inną odpowiedź, jak "nic, jest beznadziejnie." Największym darem jest wsparcie i obecność, nie staraj się na siłę rozweselać chorego. Przecież nikt nie chciałby być chory - to nie jest wina tej osoby, ona wcale sobie tego nie wymyśliła. Pierwszym, najważniejszym krokiem powinno być leczenie - u psychiatry lub psychologa.

Amelka zaczęła od założenia Fanpage, na którym dodaje ciekawe zdjęcia i obrazki, pomagające zrozumieć chorobę. Działa w mediach - radiu i telewizji. Bierze udział w kampanii "Twarze depresji. Nie oceniam. Akceptuję." Jest założycielką akcji "Stop modnej depresji".
Zamiast poszerzać złość i nienawiść, również w internecie możemy robić coś... po prostu dobrego. Im więcej osób jest "uświadomionych", tym lepiej! Dobrą wiadomością jest także, że w końcu, po raz pierwszy od sześciu lat zmniejszyła się liczba samobójstw w Polsce. 

 Do ludzi trzeba wyciągnąć rękę. Trzeba. Możemy się nie doczekać odzewu. Ale jeśli nie wyciągniemy ręki, to odzewu nie doczekamy się z całą pewnością"