Wojenko, wojenko...

Oglądam telewizję. Zwykły film. Wojna.  Tysiące ludzi postrzelanych, umierających w dżunglach, lasach. Żołnierz niosący postrzelanego przyjaciela, którego ostatnimi słowami były: dlaczego my? czy: chcę do domu...

Przykre.  Ludzie, patrioci, którzy chcą ratować kraj, chcą zrobić coś dobrego umierają w męczarniach, albo patrzą na śmierć innych... Przecież tyle ludzi wyjeżdża za granicę np. na misje. Nawet, jeśli wrócą cali fizycznie nie ominą traumy psychicznej. Kto, nawet o silnym charakterze może patrzeć na cierpienie innych? Przecież nikt tego nie robi dla przyjemności, tylko dla zarobku, ale zawsze pozostaje ślad. 

Ej stary, co jest?

Co się stało?

Źle się czujesz?

Chcesz porozmawiać?

Gniewasz się na mnie?

Często słyszymy takie słowa. Ludzie chcą być mili, pomóc, a tak naprawdę pogorszają sytuację. Staramy się być szczęśliwi za wszelką cenę- jednak nie zawsze wychodzi. Jesteśmy smutni, zdołowani i źle się czujemy, ale po prostu nie mamy możliwości zaszyć się gdzieś w pokoju pod kocem z ciepłą herbatą tylko musimy być wśród ludzi. Od razu słyszymy te nurtujące innych pytania. Czy to takie dziwne, że czasem chcemy być sami?

Kim jestem?

Każdego dnia szukam siebie. Szukam własnego stylu, dopasowuję ubrania. Wypracowuję własne zdanie. Nie chcę być jak wszyscy.  Chodzę po drodze i śmieję się ze wszystkiego. Biegam jak mała dziewczynka. Staram się podejmować decyzję jak dorośli. Robię sobie sto selfie dziennie. To kim ja w końcu jestem?

Życie

Życie

Jedno słowo. Pięć liter. Niby nic, zwykły wyraz. Wyobraźcie sobie, że go nie macie. Przecież w ułamku sekundy można je stracić. To jak taka gra- możesz mieć wszystko albo nic. Wygrywają najsilniejsi. W każdej sekundzie umiera człowiek. Biedny,niewinny człowiek. Cieszmy się z tego co mamy, jutro może tego nie być.

To co kocham

Cześć!

Uff. Znowu tyle nie pisałam, ale przygotowania do sprawdzianu robią swoje. Większość z was ma zapewne sprawdzian szóstoklasistów za sobą, a w moim przypadku pech chciał, że byłam w tedy w szpitalu i piszę w drugim terminie. Dokładnie 1 czerwca. Dostaję tony lekcji żeby jak najlepiej się do niego przygotować, także nie dziwcie się że tak mało jest notek. Nie martwcie się, wchodzę codziennie i czytam wasze blogi, tylko nie starcza mi już siły na pisanie notki. To w ogóle chyba najpóźniejszy wpis jaki dodaje (aktualnie jest 21:46 :D ) bo dopiero co skończyłam lekcje z polskiego, ale postanowiłam sobie, że będzie dzisiaj wpis i musi być, o! Nie będę nie pisać więcej niż tydzień. Przejdźmy do dalszej części wpisu, czyli...

Co u mnie?

 Hej!

Pewnie znowu myśleliście, że opuściłam bloga. O nie! Nie pisałam sporo ponieważ... szkoła. Wszyscy doskonale o tym wiecie i nie muszę nic tłumaczyć. W poniedziałek, kiedy po ponad miesięcznej nieobecności przyszłam do szkoły klasa zrobiła mi ogromną niespodziankę. Dostałam świetną książkę, długopis ze zwierzaczkiem i kartkę z życzeniami. Nie mam wątpliwości, że moja klasa jest najlepsza! Wcale się nie spodziewałam aż tak miłego przywitania.

Już w tym tygodniu czekały mnie kartkówki i sprawdziany. Mam nadzieję, że poszło mi dość dobrze i choć trochę pamiętam tematy  z poprzednich lekcji.
Jeśli byliście tu wcześniej, mogliście zauważyć, że nagłówek się zmienił. Postanowiłam spróbować swoich sił jeśli chodzi o grafikę.

Dzisiejszy post jest luźny, bo po prostu chciałam wam powiedzieć co u mnie. :) Nie martwcie się, nie zabraknie postów tematycznych itp. Bo mam głowę pełną pomysłów!

Nie byłabym sobą gdybym nie robiła zdjęć, więc łapcie taki mix z tygodnia.

Moje ulubione książki

Cześć!

Jak wam mija majówka? Mi całkiem dobrze. W końcu jutro po ponad miesięcznej przerwie wrócę do szkoły. Nie powiem, trochę się stresuję, ale jednocześnie bardzo cieszę!

W dzisiejszym poście opiszę moje ulubione książki. Niektórzy z was może wiedzą, że jestem wielkim molem książkowym i  połykam je w całości! :)