Nieidealna córka idealnych rodziców

Dwoje ludzi, którzy zawsze staną po mojej stronie, kochają bezwarunkowo. Mogą się złościć, mogą stracić do mnie zaufanie, ale i tak będę ich najukochańszym dzieckiem. Biegając w za dużej koszuli taty wywołuję tylko uśmiech na ich twarzach. Wspierają mnie w każdym momencie życia, doceniają  próby i starania, cieszą moimi sukcesami. Przeżywają porażki razem ze mną. Pomagają rozwijać pasję. Nieważne, ile mam lat, zawsze będę ich małą córeczką. Dzielą się wspaniałymi radami, doświadczeniem życiowym. Są tuż obok wtedy, kiedy ich potrzebuję. Tata nauczył mnie miłości do zwierząt. To z nim malowałam płoty i bawiłam się w kierowcę. Mama jest genialnym słuchaczem - mogę porozmawiać z nią o wszystkim. Opowiada porywające historie z własnego życia. Pokazała, że można zrobić coś z niczego. Idealni rodzice :)

Dzięki nim jestem, kim jestem. Otworzyli mi okno na świat i wszystko powoli pokazali. W domu nauczyłam się zasad kultury, zachowania. Z domu mam najpiękniejsze wspomnienia. Chwileczkę... A co to jest ten dom? Nie, nie mówię tu o budynku w którym mieszka parę osób. Mama, tata, brat, siostra. Niekoniecznie muszą być rodziną, to może być tylko tak ładnie nazwane. Często zdarza się, że ta grupa ludzi jest prędzej współlokatorami, a nie rodziną... Jedyną rzeczą, jaką ich łączy, są więzy krwi.

Możemy stać na pustkowiu czy w lesie, ale jeśli jesteśmy tam razem, to jest dom. Mój dom, miejsce, w którym czuję się bezpiecznie.

Rodzic nigdy nie chce twojej krzywdy. To jest prawdziwy najlepszy przyjaciel. Chciałabym, mając własne dzieci, wychować je tak, jak mnie wychowują rodzice. Włożyć w to całe swoje serce. Bo wiecie co? Mam najlepszych rodziców na świecie.

Piosenka dająca do myślenia...:
  

 

Masz dobry kontakt z najbliższymi?