Tak trudno zaufać

Czasem czujesz się po prostu źle. Nie możesz sobie z tym poradzić. Wszystko się psuje. Potrzebujesz wsparcia, ale nie jesteś w stanie prosić o pomoc. Przeżywasz milion rzeczy, masz mętlik w głowie. Nie potrafisz nawet nazwać swoich emocji, nie potrafisz przyznać się przed samym sobą do błędu. Nie wystarczy tego przeczekać. Zwykłe "uśmiechnij się"  nie działa. Przecież nikt nie zauważy że coś jest nie tak. Codziennie zakładasz swój najlepszy uśmiech i wychodzisz do ludzi. Tak jest łatwiej. Łatwiej śmiać się cały dzień niż pokazać swoje zmęczenie sytuacją. W przeciwnym razie jest duża szansa, że ktoś zapyta: "co się stało?" "mogę jakoś pomóc?". Nie może pomóc. Nie wiesz, co odpowiedzieć.  Lepiej zamieść problem pod dywan, zapomnieć o całej sytuacji, po co krzywdzić innych i się im narzucać...

Przy farcie jednym na milion nagle pojawia się osoba, która chce ci pomóc. Osoba łapiąca cię za  dowolną kończynę próbując wyciągnąć z tego, w co się akurat wpakowałeś. Nalega na zwykłą rozmowę, wymianę słów. Pierwsza myśl: to nic nie da, to bez sensu. Nie chcesz pokazywać słabości. Nagle z najbardziej prawdomównej osoby stajesz się  idealnym kłamcą. Najczęstsza bzdura? "u mnie wszystko okej".
I nagle bum. Ta na pozór głupia wymiana zdań daje bardzo dużo. Gdy tobie zdaje się, że popełniasz największy błąd swojego życia, osoba z twojego otoczenia uważa, że to tylko małe potknięcie, przecież dasz radę...  Zaczynasz w to wierzyć, widząc, że jest ktoś, kto wierzy w ciebie. To, że popełniłeś błąd to jeszcze nie koniec świata, jesteś tylko człowiekiem... Szkoda że sama przekonałam się o tym tak późno.
Rozmowa to nic złego, może właśnie ten człowiek  doceni dane mu zaufanie... Gdy  masz wokół siebie odpowiednie osoby, poczujesz się tylko lepiej. Ukrywana prawda może wyniszczać od środka... Warto zaufać.
Jak się okazuje, nawet największy problem może zmniejszać się w oczach kogoś innego. Postrzeganie go delikatniej  i poszukanie rozwiązania z drugą osobą może pomóc.  Potrzeba tylko zrozumienia i akceptacji.

 

[...] I przepraszam za to, że
Za to, że kłamałam,
Za to, że krzywdziłam
I dziś już nie ważne, że kochałam,

Że byłeś dla mnie wszystkim, w co wierzyłam.
Spokojnie odejdź już,
Spokojnie zostaw mnie,
Zostaw mnie samą,
Bo na to zasłużyłam.
Idź i bądź szczęśliwy,
Szczęśliwy bądź,
Jak gdyby,
Kiedyś coś złego działo się
To wróć, będę czekać.
Przepraszam za to wszystko,
Nie umiałam inaczej.
Proszę odejdź już,
Nie chcę byś widział, jak płaczę
A gdy będziesz daleko,
O jedno tylko proszę,
Pamiętaj patrząc w gwiazdy,
Że kocham Cię